سوره الغاشية

شماره آیهآیهترجمه فارسی
یکبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِآيا خبر آن پوشنده فراگير- يعنى رستاخيز- به تو رسيده است؟
دووُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌرويهايى در آن روز فروشكسته‌اند- ترسناك و خوارند-.
سهعَامِلَةٌ نَاصِبَةٌكوشنده‌اند- در اين جهان- و رنج كشنده- در آن جهان-.
چهارتَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةًدر آتشى سخت سوزنده در آيند- يا به آتشى سخت سوزنده بسوزند-.
پنجتُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍاز چشمه‌اى بسيار گرم آبشان دهند.
ششلَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍآنها را هيچ خوردنى نيست مگر خار درشت تلخ- كه هيچ چارپايى نمى‌خورد-،
هفتلَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍكه نه فربه مى‌كند و نه از گرسنگى سودى دهد- گرسنگى را از ميان نمى‌برد-.
هشتوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌرويهايى در آن روز تازه و نازنده- به نعمت- باشند
نهلِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌاز كردار خود خشنود
دهفِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍدر بهشتى برين.
یازدهلَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةًدر آنجا سخن بيهوده و ياوه نشنوند.
دوازدهفِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌدر آنجا چشمه‌اى روان باشد.
سیزدهفِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌدر آنجا تختهايى است بلند.
چهاردهوَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌو سبوهايى نهاده- سرشار از مىْ-،
پانزدهوَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌو بالشهايى به رديف چيده،
شانزدهوَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌو فرشهايى گسترده.
هفدهأَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْپس آيا به شتر نمى‌نگرند كه چگونه آفريده شده؟
هیجدهوَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْو به آسمان كه چگونه برافراشته شده؟
نوزدهوَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْو به كوه‌ها كه چگونه نهاده شده و استوار گشته؟
بیستوَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْو به زمين كه چگونه گسترانيده شده؟
بیست و یکفَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌپس يادآورى كن و پند ده كه تو يادآور و پنددهنده‌اى و بس.
بیست و دولَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍبر آنان گماشته و چيره نيستى.
بیست و سهإِلَّا مَنْ تَوَلَّىٰ وَكَفَرَمگر آن كس را كه پشت كرد و كفر ورزيد- كه او را سود نكند-.
بیست و چهارفَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَپس خدا او را عذاب كند بزرگترين عذاب.
بیست و پنجإِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْهمانا بازگشتشان به سوى ماست.
بیست و ششثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْآنگاه حسابشان بر ماست.